Antik cüruf çok boyutlu akademik değere ve pratik öneme sahiptir. Önemi arkeoloji, metalurji teknolojisi tarihi, çevre tarihi ve ekonomi tarihi gibi çeşitli alanlardan analiz edilebilir.
Cüruf, metalurjik faaliyetlerin doğrudan ürünüdür. Kimyasal bileşimi ve fiziksel yapısı (cürufun mineral bileşimi, kabarcık dağılımı ve erimiş hali gibi) doğrudan eski eritme tekniklerini yansıtabilir. Cüruftaki metal oksitlerin (demir, bakır, kurşun vb. gibi) içeriğini analiz ederek, cevher seçimi, eritme sıcaklığının kontrolü ve o zamanki indirgeme teknolojisi seviyesi çıkarılabilir. Dahası, farklı bölgelerdeki cürufun karakteristik farklılıkları (cürufun biçimi, element oranları gibi) teknolojik değişimlerin gidişatını yansıtabilir. Örneğin, Sincan'daki Nierke İlçesi'nden gelen eski bakır cürufunda bulunan arsenik-bakır alaşımı bileşimi, Orta Asya'daki metalurji teknolojisinin İpek Yolu aracılığıyla Orta Ovalara getirildiğini kanıtlamaktadır. Eski cürufta bulunan düşük maliyetli eritme deneyimi, modern metalurji için de ilham kaynağı olabilir. Endüstriyel medeniyetin erken fiziksel kalıntısı olan antik cüruf, insanın doğayı dönüştürmesinin tarihsel hafızasını taşır.
Antik cüruf çalışması yalnızca geçmiş teknolojilerin ve toplumun bir izi değil, aynı zamanda tarih ve moderniteyi birbirine bağlayan bir köprüdür. Teknolojik tarihin ayrıntılı restorasyonundan çevresel tarihin ekolojik yansımasına, dönemlerin tarihlenmesine ilişkin deneysel kanıtlardan modern endüstriyel yenilik ödünç almaya kadar, antik cüruf, "atık" formunda, insan medeniyetinin evrimini yorumlamanın önemli bir anahtarı haline gelir.
Aşağıda arkeolojik cüruf numunelerinin numune hazırlama parametreleri ve altın fazının mikroskobik etkilerinin bir değerlendirmesi yer almaktadır:
