Oude slakken hebben een multidimensionale academische waarde en praktische betekenis. Het belang ervan kan worden geanalyseerd vanuit verschillende vakgebieden, zoals archeologie, de geschiedenis van de metallurgische technologie, milieugeschiedenis en economische geschiedenis.
Slakken zijn het directe product van metallurgische activiteiten. De chemische samenstelling en fysische structuur ervan (zoals de minerale samenstelling van de slak, de verdeling van de bellen en de gesmolten toestand) kunnen direct de oude smelttechnieken weerspiegelen. Door het gehalte aan metaaloxiden (zoals ijzer, koper, lood, enz.) in de slak te analyseren, kan men de selectie van ertsen, de controle van de smelttemperatuur en het niveau van de reductietechnologie in die tijd afleiden. Bovendien kunnen de karakteristieke verschillen tussen slakken uit verschillende regio's (zoals de vorm van de slak en de elementverhoudingen) het traject van technologische uitwisselingen weerspiegelen. Zo bewijst de samenstelling van arseen-koperlegeringen in oude koperslakken uit Nierke County, Xinjiang, dat metallurgische technologie in Centraal-Azië via de Zijderoute in de Centrale Vlakten werd geïntroduceerd. De goedkope smeltervaring die in oude slakken aanwezig is, kan ook inspiratie bieden voor de moderne metallurgie. Oude slakken, als een vroeg fysiek overblijfsel van de industriële beschaving, dragen de historische herinnering aan de menselijke transformatie van de natuur met zich mee.
De studie van oude slakken is niet alleen een spoor van vroegere technologieën en samenlevingen, maar vormt ook een brug tussen geschiedenis en moderniteit. Van de gedetailleerde restauratie van de technologische geschiedenis tot de ecologische reflectie van de milieugeschiedenis, van empirisch bewijs voor datering tot het ontlenen van moderne industriële innovaties, vormen oude slakken, in hun "afval"-vorm, een belangrijke sleutel tot het interpreteren van de evolutie van de menselijke beschaving.
Hier is een overzicht van de monsterbereidingsparameters en microscopische effecten van de goudfase van archeologische slakmonsters: